Ik “blog” nu iets langer dan een jaar over mijn ziekte. Ik sta met mijn verhaal in het epilepsiemagazine. Ik vertel steeds meer mensen dat ik epilepsie heb. Vind dit van mezelf retestoer! Waarom? Omdat een jaar geleden ik daar absoluut niet over gesproken zou hebben met “kennissen” en met vreemden.
We zijn nu ruim een jaar verder en over deze ziekte kan ik je allerlei anekdotes vertellen, maar of je dat wilt? Kijk, ik blijf waarschijnlijk met mijn medicijnen aan het zoeken. Dat gaat op en af. Zoals ik al vaker geschreven heb: dit moet geen ellende-blog worden en heel eerlijk, ziektes zijn nu eenmaal geen party! Voor mij geldt in ieder geval dat ik, omdat ik het al zolang heb, hieraan ben gewend. Dat maakt het niet eenvoudiger, maar wel leefbaarder, denk ik. Zo ben ik nu bijvoorbeeld ook weer aan het studeren. Met mijn geheugen is dit een ontzettende uitdaging. Vroeger was dit natuurlijk al moeilijk, maar je bent dan jong en je brein is een stuk flexibeler. Vergeleken met toen heeft mijn brein natuurlijk ook flink wat klappen gehad. Alleen nu heb ik levenservaring, doorzettingsvermogen, mensenkennis en zelfkennis. Mijn grenzen ken ik beter. Als ik moe ben moet ik stoppen! Dat is nog wel een puntje hoor, toch nog even…….. Met paarden heb ik altijd al een klik gehad, sowieso met dieren. Ze voelen mij aan. Mijn aanvallen, echt waar, dat moet je zien om te geloven. Mijn paard gaat stappen zo gauw ik een aanval krijg. Het was voor mij dus maar een kleine stap om de opleiding naar paardencoach te maken. NLP Paardencoach. Neuro Linguïstisch Programmeren met de hulp van paarden. Nu ben ik dus aan het leren met, helaas onderbrekingen. Studeren lukt me niet, oefenen niet en hier baal ik echt van! Dit moet ik inhalen op een tijdstip wanneer mijn hersenen weer wat hersteld zijn. Daar ga ik voor, maar eenvoudig wordt dit niet. Ik heb dan ook besloten om voorlopig of misschien zelfs helemaal met deze blog te stoppen. Reacties zijn natuurlijk altijd welkom en daar zal ik altijd op reageren, maar met mijn verhalen stop ik voor nu. Ik vond het echt leuk om te schrijven en ik hoop dat ik in ieder geval, al is het maar voor één persoon, ik die persoon geholpen heb met het idee dat je niet de enige bent die ziek is en dat het echt fijn is om dit te delen! 
Lieve groetjes, Bianca, een zieke, studerende, ex-blogger. 💕💋
Hoe ga ik om met epilepsie 