Na lang wachten rij ik weer auto!! Sinds een paar weekjes nu, maar ooohh wat voelt dat toch heerlijk. Stelt toch niks voor zou je denken, maar nu ben ik van niemand meer afhankelijk. Eindelijk! Het zou maar 3 maanden duren toen ik naar die andere medicijnen overging. Er was mij alleen niet verteld dat als ik weer terug ging naar mijn oude medicijnen dat er nog eens 3 maanden bijkwamen. Wat ik achteraf niet eerlijk vond om dat mij zo niet uit te leggen. Ik zeg niet dat het niet terecht is, maar je bent wel weer een half jaar verder. Afijn de autoloze periode is voorbij en ik cross weer vrolijk rond. Toch is het jammer dat het op deze manier moet. Wat ik namelijk merk is dat het verkeer steeds drukker wordt en daar moet ik me iedere keer weer aan aanpassen. Dit keer was het “maar” een half jaar, maar ik heb ook langere periodes gehad. Ik moet echt steeds weer opnieuw wennen. ’s Avonds rijden is al niet mijn ding, zal ik ook zo veel mogelijk vermijden. Ik ben hartstikke nachtblind, ook met de fiets en wandelend. Maar mocht het een keer gebeuren dat ik in het donker of met schemer moet rijden dan moet ik handen en voeten bijzetten om er iets van te maken en ben ik echt gevaarlijk. Op verkeersborden en ander verkeer letten dat kost me zoveel energie, omdat ik al vreselijk veel moeite heb om netjes op mijn weghelft te blijven dat je mij weinig ’s avonds tegen zult komen in mijn auto. Het lukt me wel, maar ik kies er voor om het gewoon liever niet te doen. Wanneer ik me eens een dag niet zo “happy” voel, bijvoorbeeld hoofdpijn of slecht geslapen, dan durf ik toch ook geen auto te rijden. Vraag me niet waarom, maar dat is nu eenmaal een risico wat ik niet wil nemen. Hoofdpijn en slecht slapen linken in mijn beleving nu eenmaal aan aanvallen, dus dat zal wel de reden zijn. Dat is natuurlijk niet zo, iedereen heeft wel eens hoofdpijn of slaapt wel eens slecht. Nu rijd ik in ieder geval al weer een paar weken auto en ik kan weer boodschapjes halen, op visite gaan, naar mijn afspraken en noem zo maar op. We zitten nu toch in de herfst en de winter komt eraan en dan is een auto heel fijn. We hebben gelukkig een prima zomer achter de rug, dus wat dat betreft heb ik niks te klagen gehad, maar wij wonen niet in de stad en om ergens te komen ben ik blij dat ik weer heerlijk mobiel ben! Groetjes Bianca.
Hoe ga ik om met epilepsie 